شرط تنصیف دارایی چیست؟
در این مقاله می‌خواهیم در مورد مبحث شرط تنصیف دارایی چیست صحبت کنیم اما در ابتدا باید بدانید که تصنیف دارایی در واقع به چه معنایی است. با ما همراه باشید تا با تعریف شرط تنصیف دارایی و قوانین مربوط به آن بیشتر آشنا گردید.
شرط تنصیف دارایی چیست؟
از سال ۱۳۶۲ قوانین نامه های رسمی در مورد حمایت از زنان مطلقه عنوان شد و یک شرط به عنوان الزام زوج به انتقال تا نصف دارایی به زوجه حین طلاق صادر شد. این شرط بدین شکل است که در صورت عدم تمایل مرد برای ارائه دادخواست طلاق و انجام رفتار هایی که در نهایت زنان خواستار طلاق باشند، طبق این شرط و بیان حق تصنیف دارایی پس از طلاق وضعیت تقسیم دارایی های مشترک بر طبق مادی ۱۱۱۸ قانون مدنی استقلال مالی زن از شوهر رسمی شده و طبق این ماده زن می تواند در دارایی های خود بدون دخالت تصرف کند. در واقع پس از طلاق هریک از آنها می توانند در دارایی خود به طور آزاد تصرف پیدا کنند.
این قوانین مدنی نشان می دهد که قانون ایران از آموزه های فقه گرفته شده است و طبق این حقوق دارایی زوجین جنبه اشتراکی ندارد و اموال آنها مستقل و جدا از اموال و دارایی‌های دیگر است. با توجه به مطالبی که گفته شد پس از انجام مراحل طلاق دارایی های اختصاصی هر یک از زوجین به خودشان تعلق می گیرد اما مشکل زمانی به وجود می‌آید که پس از سال ها زندگی مشترک دو طرف از هم طلاق می گیرند و اموال مشترک زیادی بین آنها وجود دارد. در این شرایط باید راه حلی برای تقسیم عادلانه اموال اجرایی شود.
شرایط شرط تنصیف دارایی
در ادامه مبحث شرط تنصیف دارایی چیست باید بگوییم که شرایط به خصوصی برای تصرف دارایی وجود دارد که در ادامه می خواهیم به توضیح هر یک از آنها بپردازیم.
1.وقوع طلاق
در مرحله اول برای اینکه تصنیف دارایی انجام بگیرد باید طلاق در بین طرفین جاری شود. به بیان دیگر این شرط بر خلاف شروط دیگری که در زمان ازدواج بیان می شود، نیازمند طلاق و جدایی دو طرف است. زن نمی تواند بدون طلاق گرفتن از همسر خود درخواست اجرای شرط تنصیف دارایی را بدهد و همسر قبل از طلاق نمی تواند ملزم به اجرای این شرط شود.
۲. زوج خواهان طلاق باشد.
در شرایطی شرط نصف شدن دارایی انجام می گیرد که درخواست طلاق داده شود. اگر زن خواهان طلاق و جدایی باشد نمی‌توان از این شرط استفاده کرد. در شرایطی که طلاق به تخلف زن از وظایف زناشویی یا به خاطر سوء رفتار و اخلاق آن باشد با وجود اینکه طلاق به درخواست مرد است زن نمی تواند درخواست اجرای شرط تصنیف دارایی را داشته باشد. به عنوان مثال در شرایطی که عدم تمکین زن در دادگاه با رای قطعی صادر گردد زن امکان استفاده از این شرط را از دست می دهد.
۳.ملاک شرط تا نصف اموال
سومین شرطی که در مبحث شرط تنصیف دارایی بیان می شود، شرط نصف اموال است. به عبارت دیگر دادگاه می تواند از کمترین میزان تا نصف دارایی زوجه را حکم کند و مرد باید فقط این میزان از دارایی خود را به زن پرداخت کند؛ بنابراین دادگاه به هیچ وجه نمی تواند به بیشتر از این حکم کند. به عبارت دیگر اگر بخواهیم بیان کنیم عبارت تا نصف دارایی به قاضی دادگاه این امکان را می دهد که تا هر میزانی که بخواهد از اموال مرد به زن بدهد که البته این میزان نباید بیشتر از نصف دارایی مرد باشد.
۴.اموال حاصل زندگی مشترک باشد.
چهارمین شرط تصنیف دارایی جزو شروطی است که اهمیت بسیار زیادی دارد. طبق این شرط کلیه اموالی که مرد بعد از ازدواج با همسر خود به دست می آورد در شرایطی که حاصل زندگی آنها مشترک باشد می تواند، برای آن قرار تصنیف دارایی حکم شود اما اموالی که قبل از ازدواج در تملک مرد بوده یا اموالی که حاصل زندگی مشترک زناشویی آنها نیست مثل دارایی هایی که به مرد ارث رسیده است شامل شرط تنصیف دارایی نمی شود.
۵.دارایی در زمان طلاق موجود باشد.
اینکه اموال حین طلاق موجود باشند، شرط لازم برای اجرای حکم است در نتیجه اموال از بین رفته که تلف یا مفقود شده اند جزو دارایی های تصنیف نیست. بنابراین بدهی‌هایی که زوج دارد از جمله مهریه ای که بر ذمه اش است جزو دارایی های موجود نیست. علاوه بر آن اموالی که بنا به دلایل مختلفی از مالکیت زوج خارج شده باشد جزو دارایی زوج به حساب نمی آید.